จากประชาชาติธุรกิจ
นับวันความก้าวหน้าทางวิทยาศาสตร์ ทั้งด้านการแพทย์ สาธารณสุข อุตสาหกรรม และเทคโนโลยีการสื่อสาร มีวิวัฒนาการเพิ่มขื้นเรื่อย ๆ ทำให้ชีวิตความเป็นอยู่ของมนุษย์สะดวกสบายยิ่งขึ้น แต่สิ่งที่สำคัญคือเรื่องอาหารการกิน ไม่ว่าจะเป็นสังคมเมือง หรือชนบท ต่างก็แทบจะมีวิถีชีวิตที่ไม่แตกต่างกันมากนัก เพราะอาหารที่นิยมก็มาจากร้านสะดวกซื้อ หรือร้านอาหารตามสั่ง ซึ่งวัตถุดิบส่วนใหญ่ ก็มาจากภาคเกษตร ดังนั้นการเกษตรจึงมีความสำคัญต่อชีวิตประจำวันของผู้คนในทุกระดับชั้น
วัตถุดิบหรือผลผลิตที่มาจากภาคเกษตรนั้น แน่ใจแล้วหรือว่าปลอดภัย ไร้สารตกค้าง ไม่ว่าจะเป็นเนื้อสัตว์ หรือพืชผัก ผลไม้ อาจจะมีการปนเปื้อนสิ่งเจือปน และสารแปลกปลอม เช่น สารเร่งเนื้อแดง เป็นสารกลุ่ม เบต้าอะโกนิสต์ ปกติใช้เป็นยารักษาหอบหืดในคน แต่มีผู้ลักลอบนำมาใช้ผสมในอาหารสุกรเพื่อเพิ่มเนื้อแดง และลดไขมันในเนื้อ สารบอแรกซ์ หรือชื่อทางการค้าทั่วไปว่า น้ำประสานทอง ผงกรอบ ผงเนื้อนิ่ม สารข้าวตอก และผงกันบูด มีลักษณะไม่มีกลิ่น เป็นผลึกละเอียด หรือผงสีขาว ละลายน้ำได้ดี ไม่ละลายในแอลกอฮอล์ 95% มีการนำมาใช้ประโยชน์ในทางอุตสาหกรรม และมีคุณสมบัติทำให้เกิดสารประกอบเชิงซ้อน กับสารประกอบอินทรีย์โพลีไฮตรอกซี (Organic polyhydroxy compound) เกิดเป็นสารหยุ่น กรอบ และเป็นวัตถุกันเสีย จึงมีการลักลอบนำมาผสมลงในอาหารหลายชนิด เช่น เนื้อหมู ปลาบด ลูกชิ้น และผลไม้ดอง สารฟอร์มาลิน สารกันรา หรือกรดซาลิซิลิค เป็นสารเคมีตัวหนึ่งที่นำมาใช้เป็นวัตถุกันเสีย กันรา มีการลักลอบใส่ในน้ำผักผลไม้ดอง สารฟอกขาว หรือ สารโซเดียมไฮโดรซัลไฟต์ เป็นสารเคมีที่มีคุณสมบัติในการฟอกสีของอาหาร และยับยั้งการเจริญเติบโตของ ยีสต์ รา บักเตรี มักจะถูกนำมาใช้เพื่อให้อาหารมีสีขาว คุณภาพดี และสุดท้ายคือ ยาฆ่าแมลง หรือสารเคมีกำจัดศัตรูพืช คือวัตถุมีพิษที่นำมาใช้เพื่อป้องกัน กำจัดศัตรูพืช ซึ่งได้รับอนุญาตให้ใช้ได้บางชนิด แต่ต้องทิ้งระยะให้สารหมดความเป็นพิษก่อนการเก็บเกี่ยว เพราะเมื่อสารเข้าสู่ร่างกาย จะเกิดปฏิกิริยาทางเคมีกับเอนไซม์ในร่างกาย มีผลให้เกิดการขัดขวางการทำหน้าที่ตามปกติของระบบประสาท ทั้งในคนและสัตว์ ซึ่งสารพิษที่สะสมตกค้างมากับอาหารนั้น ทำให้เกิดโรคภัยไข้เจ็บในรูปแบบต่าง ๆ มากมาย ทั้งผลเสียทางตรงต่อผู้ที่นำไปฉีดพ่นในแปลง เรือกสวน ไร่นา ทำให้ปากเบี้ยว มือหงิก อัมพฤกษ์ อัมพาต เสื่อมสมรรถภาพทางเพศ อีกทั้งภัยต่อผู้บริโภคทำให้เกิด มะเร็ง เซลล์ผิดปกติ โรคหัวใจ สารพิษสะสมในเลือด และอื่น ๆ อีกมากมาย
ท้ายนี้ขอฝากผู้บริโภคร่วมรณรงค์ส่งเสริม เพื่อให้ผู้ผลิตที่อยู่ในกระบวนการทั้ง ต้นน้ำ กลางน้ำ และปลายน้ำ ได้ทบทวน ไตร่ตรอง และรับผิดชอบให้มากขึ้น ต่อวัตถุดิบที่จะนำมาผ่านกระบวนการเป็นอาหาร ให้มีคุณภาพและมาตรฐานที่ปลอดภัย ไร้สารพิษตกค้าง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเกษตรกร ควรได้รับการอบรมเพื่อสร้างความรู้ ความเข้าใจ เกี่ยวกับสารพิษตกค้างในเนื้อสัตว์ และพืชผักผลไม้ต่างๆ ก่อนที่จะนำออกสู่ท้องตลาด หรืออย่างน้อยก็ควรเริ่มที่ตัวผู้บริโภคก่อน โดยการให้ความสำคัญกับพืชพรรณ ธัญญาหาร ที่มีคุณภาพ รับประทานอาหารที่มีแหล่งที่มาชัดเจน ตรวจสอบได้ เพื่อเป็นส่วนหนึ่งในการร่วมพัฒนาอาหารของโลกให้ปลอดภัยจากสารพิษ และสารตกค้าง ที่เป็นอันตรายต่อมนุษย์ และสิ่งแวดล้อม
ที่มา : นายมนตรี บุญจรัส กรรมการผู้จัดการ บริษัท ไทยกรีน อะโกร จำกัด ( ชมรมเกษตรปลอดสารพิษ)
ไร่รักษ์ไม้,มูลไส้เดือน,ปุ๋ยมูลไส้เดือน,เกษตรแปรรูป,อุปกรณ์แค้มปิง,อุปกรณ์ป้องกันอุบัติภัย,เอาตัวรอดในภาวะวิกฤต