จาก คมชัดลึกออนไลน์
คมชัดลึก :ประเด็นกล้วยไม้วานิลลามันก็เหมือนกับเรื่องอื่น เพราะเหตุว่าตัวฉันเอง ไม่ว่าจะทำอะไรก็ตาม มักมีนิสัยเอาชีวิตเข้าไปแรกมาตลอด โดยไม่คิดถึงสภาวะร่างกายของตัวเอง เพราะทำแล้วมีจิตใจที่มอบให้เพื่อนมนุษย์อย่างมีความสุข
สำหรับเรื่องกล้วยไม้สกุลวานิลลาซึ่งในขณะนั้นเมื่อพูดขึ้นมาครั้งใดมักทำให้ฉันเกิดความรู้สึกที่จำเรื่องราวของกล้วยไม้ชนิดนี้ได้อย่างลึกซึ้ง เพราะเหตุว่ามีเหตุการณ์ที่น่าประทับใจอย่างยิ่ง ซึ่งมันเกิดขึ้นกับชีวิตตัวเองอย่างไม่คาดคิดมาก่อน
ในช่วงปี ค.ศ.2000 ซึ่งหลายประเทศได้มีการจัดงานฉลองกันอย่างกว้างขวาง และแล้วการจัดงานครั้งนี้ นานาชาติก็มุ่งมาลงที่ฉันอย่างเด่นชัด ในช่วงนั้นมีงานพืชสวนโลก (A.I.P.H.) อย่างน้อย 3 แห่งที่มาขอเชิญฉันไปเป็นหลักทางใจติดต่อกันอย่างน่าประหลาด ซึ่งตัวฉันเองก็ต้องแสดงความรับผิดชอบในการรับเชิญอย่างผู้กล้าหาญเพราะความรู้สึกที่เห็นใจเพื่อนมนุษย์ทุกรูปลักษณะ
งานแรกได้แก่ งาน “FLORISSIMO” ซึ่งงานนี้ได้จัดขึ้นที่ศูนย์การแสดงนานาชาติที่เมือง “ดิจอง” ประเทศฝรั่งเศส ทุก 3 ปีและงานนี้ก็ได้เชิญฉันไปเป็นกรรมการตัดสินรวมทั้งเป็นประธานแจกรางวัลทุกครั้ง จึงคงไม่อาจปฏิเสธได้ และงานนี้จะจัดขึ้นระหว่างเดือนกุมภาพันธ์-มีนาคม จนกระทั่งเป็นที่รู้กัน โดยเฉพาะครั้งนี้ฉันได้นำลูกศิษย์ที่จบจากมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์รวม 5 คนเดินทางติดตามไปร่วมทำงานด้วยในฐานะที่ตัวเองมีวิญญาณความเป็นครูอยู่ในหัวใจ
บังเอิญไปพบชาวผิวดำกลุ่มหนึ่งซึ่งเข้าใจว่าฝรั่งเศสไปเอาเชื้อสายมาจากทวีปแอฟริกาใต้ เพราะงานพืชสวนโลก กลุ่มประเทศวัฒนธรรมยุโรปตะวันตกที่ได้ไปถือครองแผ่นดินในทวีปอเมริกาใต้มีนโยบายที่จะจัดงานนี้ให้เป็นพื้นฐานอาชีพของประเทศในเขตนั้นจึงเอาคนผิวดำมาร่วมทำงานอยู่ที่นั่นด้วย
ไม่เพียงเท่านั้น คนกลุ่มนี้หลังจากมีโอกาสสัมผัสกับฉันแล้ว พวกเขาได้แสดงออกถึงความรู้สึกเคารพรักและศรัทธาในตัวฉันอย่างชัดเจน ประเด็นนี้ได้ทำให้เกิดเงื่อนไขที่มันลงไปฝังอยู่ในความทรงจำของฉันร่วมกับลูกศิษย์คนหนึ่งซึ่งรู้ใจกันอย่างน่าประหลาด หลังจากไปถึงที่นั่นและทำงานจนเสร็จภารกิจแล้ว แต่เนื้องานยังคงต้องติดตามต่อมาอีก 9 วันจึงจะปิดงานโดยสมบูรณ์ จึงฝากนิสิตทั้ง 5 คนไว้กับผู้อำนวยการของศูนย์ซึ่งเป็นชาวฝรั่งเศสที่มีนิสัยทำให้ฉันศรัทธามาตลอดระยะเวลานานหลายปี
หลังจากนั้นฉันได้เดินทางกลับกรุงเทพฯ ล่วงหน้ามาก่อนและสะสางงานรวมทั้งทำจดหมายขอบคุณส่งไปยังประเทศฝรั่งเศสอยู่ในบ้านประมาณ 5 วัน เสร็จแล้วจึงเดินทางต่อไปยัง “เกาะอาวาจิ” (Awaji Island) ซึ่งตั้งอยู่ในอ่าวเมือง “โกเบ” ประเทศญี่ปุ่น ทั้งนี้เพราะเหตุว่าที่นั่นก็มีการจัดงานพืชสวนโลกเพื่อฉลองปี ค.ศ.2000 ด้วย
เพราะตัวฉันเองทำงานอย่างไม่เห็นแก่เหน็ดแก่เหนื่อยมาตลอด ร่วมกับความรู้สึกศรัทธาจากอีกด้านหนึ่งซึ่งเป็นเจ้าภาพการจัดงานจึงมาเชิญฉันไปยืนตัดลิบบิ้นรวมทั้งพูดเปิดงานการประชุมวิชาการอยู่ที่นั่นด้วย
"ระพี สาคริก"
