จากประชาชาติธุรกิจ
ในที่สุดรัฐบาลก็เดินหน้ารับจำนำข้าวตันละ 1.5 หมื่นบาทต่อไปทั้งที่ก่อนหน้านี้ส่อเค้าจะไปไม่รอด สัญญาณแรก "วัชรี วิมุกตายน" ปลัดกระทรวงพาณิชย์จะเสนอให้ "ลดราคา" รับจำนำเหลือ 1.3 หมื่นบาทต่อตัน แต่ถูกเบรกกลางอากาศหัวทิ่มไม่เป็นท่าสัญญาณที่ 2 "นายกฯ ยิ่งลักษณ์" โอนงานรับจำนำข้าวให้คนไว้ใจอย่าง "นิวัฒน์ธำรง บุญทรงไพศาล" รัฐมนตรีประจำสำนักนายกฯพร้อมไฟเขียวให้ขายต่ำกว่าราคาตลาด
ทั้งที่ก่อนหน้านี้รัฐบาลพร่ำบอกไม่สนใจว่าไทยจะเป็นแชมป์ส่งออกข้าวหรือไม่ ถึงจะขายน้อยลงแต่ได้เงินมากขึ้นเพราะขายราคาข้าวแพง
แต่ที่ล้มเหลวเพราะรัฐบาลคิดไม่ทะลุ ลืมไปว่ามี 3 ปัจจัยที่ทำให้ติดกับดักจำนำข้าว
ปัจจัยแรก ธุรกิจค้าข้าวในตลาดโลกผู้ซื้อต่างประเทศจะเป็นผู้กำหนดราคาโดยผู้ส่งออกไทย เสนอราคาขายไปอยู่ที่ว่าเขารับได้หรือไม่ แล้วผู้ส่งออกจึงไปกำหนดราคารับซื้อจากโรงสีแล้วโรงสีไปกำหนดราคารับซื้อจาก ชาวนาไม่ใช่ผู้ผลิตกำหนดราคาเหมือนอุตสาหกรรมอื่นๆ โครงการจำนำข้าวสูงว่าตลาดจึง สวนทางความเป็นจริง
ปัจจัย ที่ 2 ประเทศบริโภคข้าวส่วนใหญ่เป็น "ประเทศยากจน" แถบเอเชีย แอฟริกาที่ยังอยู่ในฐานะยากจนแม้กลุ่มประเทศอาหรับเศรษฐีน้ำมันแต่กลับ บริโภคปลายข้าวคุณภาพต่ำราคาถูก ส่วนประเทศร่ำรวยทางยุโรปและอเมริกาจะบริโภคขนมปัง อีกทั้งสหรัฐอเมริกาก็เป็นประเทศปลูกข้าวรายใหญ่ ฉะนั้นตลาดข้าวในโลกจึงเป็นตลาดของประเทศกำลังพัฒนาที่มีกำลังซื้อต่ำเป็น ส่วนใหญ่
ปัจจัยที่ 3 ข้ออ้างที่ว่าประเทศไทยส่งออกข้าวไม่ได้เพราะเวียดนามขายตัดราคา จนเคยคิดจะจับมือฮั้วราคาก็เป็นความเข้าใจผิด ความจริงเวียดนามไม่ได้ขายตัดราคา แต่เพราะต้นทุนเขาต่ำจึงขายถูก ต้นทุนปลูกข้าวของเวียดนามต่ำกว่าไทยต่อไร่กว่า 50% ผลผลิตต่อไร่เวียดนามกลับสูงถึง 884 กิโลฯ ต่อไร่ ของไทยเฉลี่ย 447 กิโลฯ ต่อไร่ เพราะรัฐเข้าช่วยชาวนา ของเขาวางแผนการบริหารจัดการพื้นที่ปลูกข้าวกว่า 90% ชลประทานเข้าถึง ล่าสุดรัฐบาลเวียดนามมีนโยบายลดการใช้เมล็ดพันธุ์ลดการใช้สารเคมี ลดต้นทุน เพิ่มผลผลิต เพิ่มกำไรให้ชาวนาไม่ใช่เพิ่มราคาขายข้าวต้นทุนต่ำกว่าผลผลิตสูงกว่า "กำไร" จึงมากกว่าทั้งๆ ที่ขายราคาต่ำกว่า
จึงไม่จำเป็นต้องมาขายในราคาสูงแข่งกับไทยอีกทั้งไม่ใช่เป็นการตัดราคาอย่างที่อ้างกัน
ที่มา : นสพ.ข่าวสด
ไร่รักษ์ไม้,มูลไส้เดือน,เกษตรแปรรูป,อุปกรณ์แค้มปิง,อุปกรณ์ป้องกันอุบัติภัย,เอาตัวรอดในภาวะวิกฤต
